Wat te doen? Bijtincident

Vraag: Ik heb een jaar geleden deze hond uit spanje via een stichting gehaald. Nu een jaar later vertoont ze een onaangenaam gedrag en heeft inmiddels 2 mensen gebeten. Hoor graag hoe ik dit aanmoet pakken. In huis is het de geweldigste hond ter wereld. Gelukkig hebben beiden mensen geen aanklacht ingediend…,maar ben bang voor de volgende keer. Hoop echt dat jullie me advies kunnen geven of haar eens willen observeren. hoor graag zsm van jullie. met vr. groet


Er is eigenlijk meer informatie nodig om een idee te krijgen wat er nu precies is gebeurd en onder welke omstandigheden. De vragen staan in zwart afgedrukt, de antwoorden in het rood:

A. – Wat is de leeftijd van je hond?
5 jaar

– Hoe is ze thuis, hoe is ze thuis als er vreemden op bezoek zijn?
Thuis is ze heel rustig, speelt graag en als er vreemden aan de deur staan, blaft ze heel hard maar komt dan wel met een speeltje of iets anders aanlopen om hen te begroeten. Ze is wel afwachtend, zal niet direct erop aflopen.

– Luistert ze (al) goed?
Redelijk goed, in huis goed en bijvoorbeeld op het strand ook heel goed, maar als we in de omgeving ons rondje doen dan kan ze heel dominant overkomen.

– hoe is doorgaans haar gedrag buiten?
Erg alert, alles wat anders is dan hond is ze erg op gericht. Poezen, schapen die jaagt ze graag op. En luisteren daar heeft ze dan op dat moment niet van gehoord. Met de meeste honden in de buurt gaat het goed, behalve als ze aan de riem loopt, of als er een andere hond aan de riem loopt, dan valt ze uit en heeft ze geen leuk gedrag.

B. – wanneer is ze begonnen met bijten?
De allereerste dag dat ik haar had. Ik kreeg toen ook mijn nieuwe paard. Ik heb haar toen mee moeten nemen naar stal om maar gelijk te laten wennen. Had haar aan een lange lijn gezet en toen de eigenaar van stal haar zag liep hij naar haar toe. Moet ook wel zeggen deze man heeft een hele zware harde stem, had op dat moment een grote hoed op en een zonnebril. Ik zei nog van doe nu maar niet want ik heb haar net, maar hij zei pffff niemand doet mij iets en dus ook geen hond.
Ze waarschuwde hem met gegrom en toch liep hij haar cirkel binnen, nogmaals gezegd doe nu niet, en toen viel ze hem aan. Ik vind zelf dat het zijn eigen schuld is maar goed…..het was gebeurd. Daarna helemaal nooit geen aanleiding meer gegeven dat zij dit gedrag weer vertoonde, tot vorige week.
Ik ging haar uitlaten en ‘na mijn werk, laat in de middag, doen we altijd een groot rondje zoals ik dat noem. Dan mag ze op de dijk altijd los en speelt ze ook met andere honden als die er zijn. Ik kijk altijd hoe druk het is voor ik haar los laat. Het was die middag erg rustig, zag in de verte 1 oudere mevrouw lopen die moeilijk liep. Onze hond zag haar ook en haar lichaam nam een pose aan waarvan ik dacht….allert blijven. Haar hoofd ging naar beneden, haar staart in de lucht en ze bleef staan. Ik beveelde haar om door te lopen wat zij ook deed. Meerdere keren bleef ze staan maar uiteindelijk liep ze door omdat ze een hondje zag. Na verloop van tijd kwamen we die mevrouw weer tegen en ik riep haar terug. ze bleef staan en die mevrouw liep naar haar toe en sprak onze hond aan. Op dat moment was ik eigenlijk al te laat want ik zag aan haar gedrag dat ze iets ging doen, toen ik haar riep en naar haar toeliep viel ze die mevrouw aan de voorkant aan.
Dacht eerst dat het alleen een waarschuwing was, maar ik zag toch dat ze een rode plek had op haar dijbeen. Heb haar toen vastgemaakt, en op de grond gedrukt en haar toegesproken, heb haar geen klappen gegeven, maar haar wel dusdanig neergelegd dat zij zich helemaal overgaf. Mensen die zij niet kent, en anders lopen of alleen lopen daar reageert ze heel erg op….sinds de laatste tijd. Ook dus naar honden kan ze ineens uitvallen.

– Waar was dit: thuis of elders? Binnen of buiten?
– Beet ze een volkomen vreemde of bekende?
– Werd ze door diegene benaderd?
– hoe werd ze benaderd voordat ze beet?
– Dreigde ze eerst voordat ze beet? Hoe was haar houding, de houding van de staart?
– Was ze los of aangelijnd?
– Was ze in een bedreigende situatie waaruit ze niet kon ontsnappen?

C. Heb je al eerder eens een gedragsdeskundige naar de situatie laten kijken?
A.s. maandag komt er een gedragstherapeute uit de omgeving naar mij toe om haar te observeren en mij advies te geven. Dus dat is ook de 1e keer.
Binnen is het echt de allerliefste hond en zeker voor mij. Ik ben alleen dus we hebben een hechte band. Ze is dol op de kinderen van een vriend van mij, zij kunnen echt alles met haar doen, en ze laat alles toe, zodra zij op visite komen word ze helemaal gek van blijheid en komt ze met allerlei speeltjes aan.
Mensen die ze kent gaat ze snel naar toe om aandacht. Nieuwe mensen is ze afwachtend naar.
Buiten zal ze niets van andere mensen aannemen, brokjes bedoel ik dan, Ik hoop dat ik je zo een beetje een indruk heb gegeven van mijn hondje. Mocht je nog meer willen weten, vraag het me dan gerust.
Nogmaals, ik wil er alles aan doen om dit gedrag de kop in te drukken, want ik moet er niet aan denken dat er iets gebeurt wat ik had kunnen voorkomen. Alvast bedankt voor jullie medewerking. Groetjes


 De gos is een hond die ruimte nodig heeft. Iets wat in Nederland lang niet altijd aanwezig is. Hierdoor kunnen er voor honden moeilijke situaties ontstaan, maar bijten kan geen optie zijn.

Iemand die een gos in huis haalt, krijgt eigenlijk twee honden: een thuishond (de liefste en aanhankelijkste en leergierigste hond die je je kunt bedenken) en een buitenhond (die kan gaan jagen of zomaar ineens hard blaffend kan uitvallen dat je er zelf van schrikt). Als je je dit bedenkt, dan is het los laten lopen van je hond op open en ruime gebieden, een ontspanning voor je hond en een lust voor het oog. Het is een echte werkhond. Zodra het drukker wordt en er meer stress optreedt, dan is aanlijnen een optie om echte problemen te voorkomen. Zo heeft je hond zich misschien bedreigd gevoeld, geen kant meer op weten. Dat lijkt in het eerste geval zo te zijn. Uit je beschrijving van het tweede incident maak ik op dat er ruimte genoeg is en dat de wandelaarster misschien gezien wordt als een indringer in haar territorium, maar omdat de dame richting jouw hond gaat, kan zij zich toch ook weer bedreigd hebben gevoeld.

Ik herken dat ook bij mijn honden. Bij hen is hun alertheid vanwege angst voor het onbekende dat hen nadert. Het is me ook opgevallen dat dit alleen gebeurt als er op het pad één of twee personen ons naderen. Is het een groepje mensen, dan zijn ze veel rustiger. Ik heb hen geleerd om hen ook tijdens een wandeling regelmatig bij me terug te roepen, naast me te lopen (volgen) en weer vooruit te sturen (allemaal met (stem)beloning).
Dit heeft als grote voordeel dat je hond het normaal vindt om teruggeroepen te worden en het is ook nog leuk ook (beloning) en daarna weten ze dat ze weer vooruit mogen. In situaties waarin een persoon ons naderde en zij alert gedrag vertoonden, riep ik ze naast me en liepen we rustig aan de voorbijganger voorbij. Met daarna weer een beloning. Inmiddels zijn ze zo ver, als ze in de verte een vreemde gedaante zien, komen ze uit zichzelf naast me lopen. Het geeft hen waarschijnlijk een veilig en vertrouwd gevoel. Het kost veel tijd en geduld en toegegeven, mijn honden raken nu nog steeds erg opgewonden van andere tegemoetkomende honden. Dan lukt het me echt niet om hen rustig naast me te laten lopen, hoor. De ene keer gaat het beter dan de andere keer, maar soms is er gewoon teveel stress op de vierkante meter. Als je in dat soort situaties belandt houd dan je hondje aan de lijn, kort bij je en loop door. ———–

Het eerste incident lijkt me pure angst. Uit het buitenland, voor het eerst bij een nieuw baasje, grote intimiderende man die op haar afstapt (erg lomp van hem trouwens)…. ze beet uit angst en wie weet wat ze in Spanje allemaal heeft meegemaakt.
De tweede keer, zoals je het beschrijft leek het wel een prooi voor haar. Dat is naar mensen toe erg ongewenst gedrag. Wat ik lees uit je verhaal is het een Gos die sowieso haar ruimte nodig heeft. Zeker als ze ergens is waar ze onzeker is. Thuis is een veilige haven, dus daar ben jij de ‘baas’ en hoeft ze je niet te beschermen.

Buiten is altijd lastiger, als ze al ‘jaaggedrag’ vertoont en geloof me daar kan ik over meepraten… Wat ik zou adviseren is om haar vaker bij je te roepen als je buiten bent en ze los loopt. Zodra je een verandering ziet in haar houding dat doorbreken met haar naar je toe te laten komen (goed belonen als ze meteen luistert) en daarna weer commando ‘vrij’. Dit vaak blijven herhalen zodat ze eigenlijk buiten ook onder appel loopt. Ze moet op jou letten en ze moet luisteren als je roept. Ook naar je toe roepen als ze bijvoorbeeld maar 5 meter van je vandaan loopt. Het gaat om de aandacht voor de baas en de beloning. En zodra je ziet dat ze een ‘prooi’ heeft gespot dan naar je toe roepen aanlijnen en zonder iets te zeggen (rug recht, blik op oneindig) doorlopen of het niet bestaat.
Zo leert ze om zekerder te zijn van jou, dat jij haar beschermd en dat ze buiten niet hoeft te waken, maar dat jij het onder controle hebt. Dit klinkt allemaal iets makkelijker dan de realiteit en gaat niet binnen een week lukken hoor. Ben benieuwd wat de gedragsdeskundige voor advies geeft. In ieder geval veel succes!

——- Ik wil hier wel nog wat aan toevoegen: probeer zoveel mogelijk die situaties waarin ze bijtgedrag wil vertonen voor te zijn, afleiden en/of onder appel zetten, een balletje of een ander speeltje of iets lekkers. Je kunt de situatie ook in scene zetten.
Bijvoorbeeld met een bekende van jou die onbekend is met je hond, die –met opzet- vreemd gedrag vertoont, of een wijde flapperende jas draagt, een hoed, of iets dergelijks.  Zaken die afwijken van het “normale” straatbeeld.  Loop dan aangelijnd rustig samen richting het onbekende / vreemde object (mensen zijn soms vreemde objecten) en houd haar kort. Pas wanneer je merkt dat ze meer ontspannen is kun je haar iets meer ruimte geven, dus iets meer richting het vreemde object gaan.

Dit moet je langzaam opbouwen. Eigenlijk is de aanpak net zoals met het najagen van joggers en fietsers. Ik moet wel bekennen dat de mensen niet naar de hond toe hadden moeten gaan (beide hebben dat wel gedaan), maar zelfs dat zou geen reden mogen zijn om hap te zeggen. Voor zijn dus, het ongewenste gedrag niet laten plaats vinden. Enerzijds door rustig te laten wennen aan andere/nieuwe situaties. Liefst aangelijnd. Maar jij als baasje moet voorkomen dat ze los in de situatie komt waarbij ze uitvalt, als ze aangelijnd is kun je handelen, als ze los loopt ben je te laat in bijna alle gevallen.

—————— Je hondje vertoont echt gossengedrag, lastig voor de eigenaar omdat je constant alert moet zijn, ENNE KLAPPEN IS UIT DEN BOZE, daarmee maak je bij een gos de band die je met hem/haar hebt kapot en doe je alles teniet wat je tot nu toe bereikt hebt voor nu en in de toekomst!!
Dus goed dat je niet geslagen hebt, nooit doen! Probeer ook met aan de riem lopen dingetjes in te bouwen die ze erg leuk vindt om te doen of lekker vindt. Probeer zoveel mogelijk variatie in je wandelingen te brengen dicht bij huis, zodat haar directe omgeving niet zo duidelijk haar territorium wordt, dat geeft waarschijnlijk al een ander gedrag te zien. In een nieuwe omgeving zijn andere signalen voor de hond aanwezig waardoor ze mogelijk minder uit zal vallen. Het is natuurlijk wel afhankelijk van hoe de hond ermee omgaat. Als je merkt dat een nieuwe wandelomgeving geen gunstige invloed heeft op haar gedrag, dan moet je dat niet voortzetten. Positieve prikkels ontdekken en dat stapje voor stapje verder uitbouwen. Succes

————— Tot zover. Ik wens je voor maandag veel succes toe bij het bezoek van de gedragstherapeut. Ik hoop dat hij/zij na observatie je/jullie verder kan helpen met raad en daad. Het is immers erg moeilijk om op papier gedrag te beschrijven en om met advies te komen.