Vandaag voor het eerst Agility. Ik dacht om eerst wat sprongetjes te oefenen, rustig wat paaltjes, een tunnel, maar sjonge, ze was echt geweldig, die spring-in-’t-veld van ons. We liepen de aangegeven parcoursjes alsof we al maanden les hebben.
De allerbelangrijkste reden om hem mee te nemen is dat hij zich beter leert gedragen tussen andere honden. De meesten lopen immers los. Een aantal aanvaringen uitgezonderd (blaffend op een andere hond afstormen met de staart hoger dan hoog en een balletje proberen te pikken van een ander die dat niet pikte) bleef het bij dit lawaai. Ik begin langzaam aan te denken dat ook ons gosje zich steeds beter leert te gedragen naar andere honden. Lang leve de hondenclub!!! Ze heeft wel -ook nu na een tijdje_ de grootste moeite (ineens) met de slurf, maar daar krijg ik haar nog wel doorheen. Het grootste probleem is het bewegende onderdeel de w..wap. Met-geen-mogelijkheid is ze daarover heen te krijgen, zelfs als een andere hond eroverheen gaat vliegt ze een eind weg. Het ding maakt namelijk wat geluid, tja, en daar kan onze muis dus niet tegen, onze held. Al vanalles geprobeerd, niets schijnt te werken. Iemand tips?????
Reacties: Mijn gos vindt de slurf juist wel super om te doen maar de brug is echt een drama. Dat beweegt een beetje en hij is er met geen mogelijkheid overheen te krijgen. Hij vindt het schijnbaar erg eng en met een kilo brokken is hij er nog niet op te lokken. Zijn voorpoten gaan steeds verder de brug op maar zijn achterpoten houdt hij veilig op de grond en het is dan echt een grappig gezicht zo’n hele uitgestrekte Gos op de loopbrug 🙂 Alle honden uit zijn klasje vinden de brug super maar de onze vertikt het gewoon. Hopelijk met veel geduld gaat het ooit lukken en anders maar niet.. Maar ’t is wel jammer, want de rest vindt hij prachtig om te doen.. Gisteravond nadat de les al was afgelopen moest ons hondje even blijven om toch nog een keer in alle rust de Kattenbrug/loop te proberen. Met héél véél “snoepjes” en aan twee kanten een riem aan aan hem vastgemaakt en aan beide zijden iemand naast hem ging hij er uiteindelijk stapje voor stapje over heen…
Toen wij net aan het overleggen waren of we het hierbij zouden laten voor deze keer of om het toch nog maar een keer te doen zodat hij helemaal niet meer bang zou zijn, draaide meneer zich doodleuk om en liep er zo helemaal uit zichzelf overheen, want boven op de brug lag nog een brokje. Wij helemaal verbaasd kijken, want dit hadden we niet verwacht en toen keek hij heel trots en wilde er nogmaals overheen. Eindelijk had hij door dat het eigenlijk best wel meeviel met de enge ding.. En hij voelde zich zo stoer onze macho en ik was natuurlijk apetrots op hem dat hij het eindelijk durfde…
Nu nog wachten op de laatste dag want dan is de wedstrijd en gaan we een paar mooie foto’s proberen te maken!
Hierboven en hieronder een impressie, inclusief de voor hem zo moeilijke Kattenloop.
Hier werken we niet in cursussen. Gaat er allemaal erg gemoedelijk aan toe. Ons gosje gaat zo enorm hard over het parcours, nog wel met foutjes natuurlijk, ook omdat ik die zelf ook nog steeds maak (we moeten daar zonder tom-tom werken en dat valt niet altijd mee in een lang parcours). Maar… morgen mag ze niet mee, weer een lelijke nagelblessure.
Als de hondjes er eenmaal één keer goed aan alle onderdelen gewend zijn en zien dat het eigenlijk niet zo heel erg eng is dan is het geen probleem meer. Aleen dat duurt wel een poos en kost veeeeeel geduld want zulke helden zijn ’t niet …
Vandaag hoorde ik van een mede-cursist dat ze gestopt was met behendigheid omdat ze liever aan gehoorzaamheid doet, ik kan me daar geen voorstelling van maken. Wat is er nou leuker dan je hond zo’n plezier te zien hebben. (vooropgesteld dat ze het leuk vinden natuurlijk)