Bij onze communicatie met mensen komt 80 procent over via onze lichaamstaal. Bij onze communicatie met honden is dat aandeel nóg groter. Of je boos of blij bent, je hond ziet het direct aan je houding, je gezichtsuitdrukking, hij hoort het aan je ademhaling en misschien ruikt hij het zelfs. Naast je emoties kun je met hoofd-, hand-, schouder- of lichaamsbewegingen allerlei informatie overbrengen op je hond. Het zogenaamde “Hondenfluisteren”.
Hierover wordt inmiddels al veel geschreven en het komt er in het kort op neer dat onze hondjes onze lichaamshouding en uitdrukkingen zien als een vorm van communicatie. Als je je dus bewust bent van deze houdingen en uitdrukkingen kun je deze gebruiken om met je hond te communiceren zonder woorden (het fluisteren).
Een voorbeeldje:
Tijdens een wandeling kan ik heel goed aan mijn hond zien wanneer zij écht niet van plan is om te komen. In zo’n situatie roep ik haar ook niet, maar wacht op het moment waarop ze even naar mij kijkt, mij zoekt, een fractie. Precies op dat moment roep ik haar. Meestal werkt dat prima, maar als ze in zo’n situatie zit dat ze ook dan écht geen zin heeft om te komen dan loop ik gewoon door zonder nog naar haar te kijken.
Als ze ziet dat ik van haar wegloop (en dat ziet ze, want zij houdt mij ook in de gaten) komt ze naar mij toe gerend. Ze wil immers wel bij de roedel blijven horen. Ik loop dan in eerste instantie gewoon door zonder naar haar te kijken en zonder iets te zeggen uiteraard, anders is het geen fluisteren meer, toch? Vanaf dat moment blijft ze naast me lopen in de hoop dat ik haar zie. Ze kijkt dan regelmatig naar mij. Pas als ik terugkijk naar haar, m’n hoofd een beetje scheef en een vette glimlach (dat gaat trouwens helemaal vanzelf) weet ze dat ze er weer helemaal bijhoort en gaan we weer vrolijk verder op pad.
Ons hondje is dan gedurende de verdere wandeling duidelijk alerter op wat ik doe en wil erg graag luisteren. Luisteren naar het gefluister……..
Communicatie door middel van houding en uitdrukking is naar mijn mening een mooie en zinvolle aanvulling op het aanleren van de essentiële commando’s als “zit” “Plaats” “Ga af” “Blijf” “Hier”. Let maar eens op hoe snel je hondje het in de gaten heeft wanneer je van plan bent om met hem te gaan wandelen. Je denkt misschien, hoe kan hij dat weten…… Nou, gewoon omdat je onbewust één of meerdere handelingen verricht die je hondje herkent als voortekenen van een wandeling. Hij let immers goed op jou. Let ook goed op zijn houding en uitdrukking en de communicatie komt tot stand.
met toestemming van: “Puppy in the house”